استراتژی معامله

چندین استراتژی معامله براساس اعمال ابزارهای مصنوعی وجود دارند. چند نظریه پایه را در نظر بگیریم که می تواند در هنگام ساخت یک استراتژی معامله بسته سهام مفید باشد. در همان زمان، خطرات و محدودیت ها را فراموش نکنیم.

رویکرد کلاسیک برای تولید بسته سهام به منظور تعیین دارایی های کم ارزش دارای رشد بالقوه و احتساب آنها در بسته سهام با انتظار رشدشان می باشد. تغییرپذیری بسته سهام همواره پایین تر از مجموع تغییرپذیری ابزارهای مشتمل می باشد. این رویکرد برای بازار سهام خوب است اما استفاده محدود برای فارکس دارد چرا که معمولا ارزها، بر خلاف سهام، رشد موردنظر را ارائه نمی دهند.

در زیر بسته سهام وارن بافت بلند مدت می آید:

شکل پنجم

 

هنگام کار با بسته های سهام سرمایه ای استاندارد، لازم است که به دقت وضعیت دارایی های حاضر را ارزیابی نمایید تا آن را حین حرکت رو به پایین قیمت خرید کنید.

اولین و ساده ترین گزینه برای معامله بسته سهام پرخطر معامله جفتی- ساخت گستره ای از نمادهای مربوط به هم دوتایی- می باشد.

در فارکس، این رویکرد به طور مشهودی محدود است چراکه حتی جفت ارزهایی که خیلی به هم مرتبطند، هیچ گونه ادغامی ندارند و بنابراین به طور قابل ملاحظه ای در طول زمان از هم دور می شوند. در این مورد، با یک گستره ورشکسته سروکار داریم. به علاوه، چنین جفت های معامله ای به نرخ گذر مصنوعی تبدیل می شوند چرا که جفت های دارای ارز معمول،معمولا شامل یک پراکندگی هستند. این نوع از جفت های معامله نظریه بدی       می باشد. بعد از گشایش موقعیت های متضاد توسط پراکندگی، گاهی اوقات مجبوریم به مدت طولانی تا قبل از همگرایی مجدد منحنی صبر کنیم.

در زیر نمونه ای از جفتهای خیلی مرتبط و واگرایی تدریجی و اجتناب ناپذیرشان می باشد:

شکل ششم

توسعه چنین رویکردی یک استراتژی معامله پراکنده چند طبقه می باشد وقتی که سه یا چند جفت ارزی شامل پراکندگی شوند. این امر بهتر ازاستراتژی معامله جفتی می باشد چرا که برای ساخت حتی نوع گسترده تر دارای تعداد گزینه های ترکیبی بیشتر آسان تر می باشد. با این وجود، همان خطرات باقی  می مانند: یک پراکندگی می تواند واگرا شود و مجددا همگرا نگردد. خیلی آسان تر است که بازگشت پراکنده خوبی در یک بازار آرام به دست آورد اما اخبار اساسی قوی بعد از مدتی موجب واگرایی برگشت ناپذیر و سریع خواهد شد. به طرز جالبی، اگر تعداد ابزارها در یک معامله گسترده افزایش یابد، احتمال واگرایی نیز افزایش می یابد چرا که هر چه ارزهای بیشتری درگیر باشند، احتمال بیشتری وجود دارد که در طول نشر اخبار اتفاقی بیافتد. انتظار برای همگرایی مجدد پراکندگی یک استراتژی معامله شدیدا زیانبار خواهد بود چرا که این امر فقط در یک بازار مسطح آرام کارمی کند.

در زیر نمونه ای از رفتار پراکندگی چندطبقه در طول نشر یک خبر می باشد:

شکل هفتم

استراتژی معامله پراکنده فرصت های بیشتری در بازار سهام یا ارز دارد که ارتباط اساسی بین دارایی ها وجود دارد. با این وجود، هنوز هیچ تضمینی در برابر فاصله های پراکنده در تاریخ سود سهام یا در طول انقضای قرارداد معامله وجود ندارد. پراکندگی های می توانند همچنین از شاخص های بازار و قرارداد معامله تشکیل شوند اما این امر نیاز به احتساب خصوصیات معامله ارزی دارد.

یک شاخه بن بست استراتژی معامله پراکنده توسط یک چندقفلی ارائه می شود وقتی که جفت های ارزی مرتبط سیکلی (مثلا EURUSD-GBPUSD-EURGBP) انتخاب و برای تشکیل پراکندگی متعادل استفاده شوند. در این مورد، یک پراکندگی عالی داریم که برای معامله غیرممکن است چرا که تمامی پراکندگی ها و کمیسیون ها خیلی بالا هستند. اگر سعی کنیم که سهم ها را به مقدار کمی غیر متعادل کنیم، گراف خیلی بیشتر مشابه نوع متمایل می شود که برخلاف معامله پراکنده می باشد در حالی که هزینه ها برای بی معنی ساختن این رویکرد به اندازه کافی بالا باقی می مانند.

در زیر نمونه ای از یک چندقفلی متعادل می باشد. پراکندگی کل به شکل دو خط قرمز رنگ نشان داده می شوند:

شکل هشتم

معایب استراتژی معامله پراکنده ، ما را وادار می کند تا به مدل های متمایل بپردازیم. در نگاه اول، همه چیز به نظر به اندازه کافی هماهنگ باشد: با تعیین شیب، در طول اصلاح وارد شوید و با سود در سطوح بالاتر خارج شوید.

در زیر نمونه ای از یک مدل متمایل خوب می باشد:

شکل نهم

با این وجود، مدل های متمایل شاید در زمان هایی آنقدر ساده و دم دستی از آب در نیایند. گاهی اوقات، یک بسته سهام رشد بیشتر را نمی پذیرد و گاهی اوقات شدیدا افت می کند. در این مورد، ما با یک حالت ورشکسته (broken trend) سر و کار داریم. این امر اغلب در مدلهای کوتاه مدت و میان مدت رخ می دهد. کارایی معامله شدیدا وابسته به فاز بازار در اینجا می باشد. وقتی بازار متمایل باشد، سیستم به خوبی کار می کند. اگر بازار مسطح یا مخصوصا بی ثبات باشد، زیان های زیادی ممکن است اتفاق بیافتد.

در زیر می توانید تکمیل یک تمایل شدید را ببینید:

شکل دهم

این معایب باعث می شود تا رویکردهای سنتی را بازنگری نماییم. حالا، نگاهی به روش های معامله ورشکستگی پراکنده و بازگشت متمایل بیاندازیم. فرضیه معمول آن است که می بایست چگونگی استفاده از آن را بیاموزیم چرا که نمی توانیم از عدم پایداری بسته سهام اجتناب نماییم.

برای توسعه یک تنظیمات ورشکستگی پراکنده، لازم است که یک پراکندگی خسلی کوتاه مدت فشرده با حداقل تغییرپذیری در پیش بینی حرکت قوی بسازیم. هرچه بیشتر تغییرپذیری بسته سهام را فشرده سازیم، شدیدتر شتاب می گیرد. برای ورشکستگی پراکنده شتاب یافته، احتمال دارد که تنظیماتی قبل از شروع مراحل معامله و قبل از انتخاب اخبار در تعدادی از فواصل بازار راکد تشکیل شود. روش بهینه سازی PCA مناسب ترین روش برای فشردگی تغییرپذیری باشد. در این تنظیمات، از قبل نمی دانیم که در کدام جهت ورشکستگی رخ می دهد، بنابراین، ورودی قبل از هنگام حرکت از مرزهای پراکندگی تعریف می شود.

در زیر نمونه خروج از کانال ورشکستگی پراکنده با مرزهای مشخص شده وجود دارد:

شکل یازدهم

مزایای روش: پراکندگی کوتاه مدت روی نمودار مکرر است و تغییرپذیری بعد از ورشکستگی غالبا از عرض کوریدور پراکندگی تجاوز می کند.

معایب: پراکندگی ها در طول انتشار اخبار گسترش می یابند و یک برش شاید در زمان بالا و پایین رفتن چندباره قیمت ایجاد شود. ورودی محافظه کارانه می تواند به عنوان یک جایگزین بعد از خروج از کوریدور پراکندگی در طول اصلاح مرزهای کوریدور، در صورت امکان، ارائه شود.

به منظور ساخت تنظیمات بازگشت متمایل، یک مدل متمایل ساخته می شود علاوه بر اینکه حرکات برگشتی و سطوح قیمت بسته سهام ردیابی   می شود. جهت حرکت به وضوح مشخص می شود اما ازقبل نمی دانیم که چه زمانی تمایل معکوس می شود. عبور خط تمایل درونی، اصلاح معکوس و تنزل قیمت برای ورودی محافظه کارانه ردیابی می شوند. رسیدن به خط تمایل خارجی و تنزل قیمت برای ورودی افراطی ردیابی می شوند.

در زیر نمونه ای از بسته سهام متمایل با خطوط خارجی و داخی نمایش داده شده است:

شکل دوازدهم

مزایای روش: قیمت ورودی خوب، راحتی کار، ناپایداری قیمت حداکثری مطابق با تنظیمات کار می کند.

معایب: قیمت بسته سهام شاید افزایش را برحسب دلایل ساختاری بالا برود. برای بهبود موقعیت، ممکن است از سطوح چندگانه به حجم های بسیار کوچک وارد شویم.

تنظیمات مشابه می تواند با استفاده از مدل تابع سهمی ریشه دوم انجام شود. تنظیمات بر اساس خصوصیت شناخته شده می باشد: وقتی قیمت به حد تئوریک محدوده توزیع بازار می رسد، مانع تحرکات بعدی اش می شود. همانند سایر موارد، تابع بهینه سازی هدف برای توزیع بازار کنونی تنظیم می شود. اگر بازارها توزیع گوسی نرمال مشخص شده داشته باشند، قانون ریشه دوم برحسب زمان همواره به طور دقیق کار خواهد کرد اما از آنجایی که توزیع بازار در ذات خود فراکتال و بی ثبات است، تطبیق موقعیتی لازم می باشد.

می توانید درباره توزیع بازار در کتاب های زیر توسط Edgar Peters بیتر بدانید:

• آشفتگی و سفارش در بازارهای سرمایه ای
• تحلیل بازار فراکتال

در زیر نمونه ای از بسته سهام دور شونده از تابع سهمی می باشد:

شکل سیزدهم

این تنظیمات برای تطبیق تغییرپذیری میان مدت عالی است. با این وجود، درست همانند تنظیمات تمایلی، قیمت بسته سهام شاید بر حسب فاکتورهای اساسی بالا رود. بازار ملزم به پیروی از هیچ رفتار تابع هدف نمی باشد اما همچنین می تواند از آن نیز منحرف نشود. مقداری از آزادی و دوگانگی در تمام مدت باقی می ماند. تمام تنظیمات معامله حالت ایده آل بازار خنثی نمی باشد اما براساس چندین شکل از تحلیل تکنیکال            می باشند.

طبیعت دوگانه تایع متمایل و مسطح در زیر قابل رویت است. یک مدل متمایل به نظر مشابه یک نوع مسطح ناهموار در مقیاس بزرگت می باشد:

شکل چهاردهم

جدا از ترکیب نماده و نوع مدل، مکان مرزهای بازه پیش بینی شده از اهمیت زیادی در هنگام ارائه بسته سهام برخوردار می باشد. هنگام تنظیم بسته سهام، شاید مفید باشد که مرزها را حرکت داده و نتایج را مقایسه کنیم. انتخاب خوب مرزها اجازه می دهد بسته های سهامی را پیدا کنیم که برای تنظیمات معامله مناسب تر باشد. اگر وضعیت بسته سهام افت نماید، احتمال دارد که بدون بستن وضعیت خروجی بسته سهام را اصلاح نماییم. شیفت مرزها منحنی بسته سهام را مطابق با تغییر وضعیت آن تغییر می دهد. موقعیت ها باید مطابق با سازماندهی مجدد بسته سهام اصلاح شود. این امر به این معنی نیست که میزان افت به سرعت کاهش می یابد بلکه بسته سهام اصلاح شده ممکن است موثرتر گردد.

سپس، بعضی از خصوصیات مجموعه های بسته سهام و کارکردهای احتمالی آنها را در سیستم های معاملاتی در نظر می گیریم.

اولین خصوصیت مجموعه های بسته سهام در گسترش مجموعه یا واگرایی بسته های سهام از فاصله اش با نقطه صفر جلب توجه می کند. این امر فقط با استفاده از این بسته سهام برای معامله، طبیعی و معقول می باشد: بسته های سهام افزایش خرید و افت فروش.

در زیر نمونه ای از گسترش بسته های سهام می باشد:

شکل پانزدهم

خصوصیت دوم- فشردگی مجموعه بسته سهام (همگرایی)- متضاد با خصوصیت قبلی است. این امر بعد از گسترش اتفاق می افتد. سیکل های گسترش و فشردگی این رفتار را متبادر می نمایند که می توانند برای موقعیت های مصنوعی گشایش با انتظار از برگشت به مرکز مجموعه به کار روند بعد از آنکه به بیشترین میزان گسترش برسند. با این وجود، بیشترین میزان گسترش همواره متفاوت است و غیرممکن است که مرزهای نهایی گسترش منحنی مجموعه را پیش بینی نمود.

در زیر نمونه از مجموعه فشرده سازی بسته سهام می باشد:

شکل شانزدهم

اعمال توابع هدف مختلف، پارامترهای فیلتر سازی، بازگشت ها و ترکیب ها فرصت های خوبی را برای آزمون و جستجوی تنظیمات معامله موثر فراهم می آورد. عموما، تمام تنظیمات می توانند له دسته تقسیم شوند: شکست های معامله و افت های معامله.

در زیر نمونه ای از اولین نوع تنظیمات معامله با یک بازگشت و شیفت مجموعه بسته سهام می باشد:

شکل هفدهم

یک نمونه از تنظیم افت معامله براساس مدل چند تمایلی در زیر آمده است:

شکل هجدهم

خصوصیت دیگر بسته سهام تکرارشونده، در همی تنیدگی مجموعه (از خود عبور می کند) می باشد. معمولا، این امر به دلیل تغییر تمایل بازار        می باشد. اگر با پیش بینی توسعه بسته های سهام معامله کنیم، در هم تنیدگی تاثیری منفی دارد که لازم به سازماندهی مجدد مجموعه          می باشد. برای استراتژی های دیگر، عبور از چند منحنی بسته سهام می تواند برای تعیین بسته های سهام امیدبخش و از کار افتاده استفاده شود. علاوه بر این، لازم است که فاصله طی شده، سطوح، موقعیت در یک مجموعه و موقعیت نسبت به تابع هدف در نظر گرفته شود.

در زیر نمونه ای از یک مجموعه با چندین در هم تنیدگی آمده است:

شکل نوزدهم

ما توجه خود را از مسئاه مدیریت حجم تا الان دور نکرده ایم، با این حال این امر بخش خیلی مهمی از هر سیستم معاملاتی می باشد. عموما،       می توانیم رویکردهای زیر را تشریح نماییم:

• معامله یک موقعیت مصنوعی منفرد (ساده ترین مورد)
• تقسیم حجم ها (ورودی بیش از حد توسط سطوح)
• اضافه کردن یک بسته سهام افزایشی (مدیریت تمایل)
• اضافه کردن یک بسته سهام در زمان رکود (متوسط گیری موقعیت)
• اضافه کردن یک بسته سهام بعد از اصلاح (روش تکمیلی)
• اضافه کردن یک بسته سهام بعد از بازگشت (استراتژی انبساطی)
• اضافه کردن بسته های سهام جدید (تقویت بسته سهام)
• رویکرد مرکب (ترکیب چندین رویکرد)

روش مدیریت حجم مخصوص باید با احتساب خصوصیات سیستم معاملاتی انتخاب شود. هنگام هدف گذاری سود و زیان، محاسباتتان می بایست بر اساس تغییرپذیری بسته سهام باشد. در ساده ترین روش، تغییرپذیری بسته سهام می تواند با محدوده حرکت گرافش در بعضی بخش ها ارزیابی شود. خیلی بهتر است که تغییرپذیری نه تنها درون بازه بهینه سازی ارزیابی شود بلکه در تاریخچه قبلی نیز باید صورت پذیرد. با دانستن تغییرپذیری بسته سهام، امکان دارد که مقدار تئوریک حداکثر زیان در مجموعه موقعیت ها محاسبه شود. به طور سنتی، نگران اضافه تهاجمی بیش از اندازه هستیم. سرمایه کلی قرارگرفته برای پوشش بسته سهام در یک معامله باید قادر باشد تا حرکات غیردلخواه را با احتساب تمام موقعیت های اضافی تحمل کند.

استراتژی معامله چند بسته سهامی به معنی انتخاب بسته سهام و تقویت سیستماتیک می باشد. اگر یک بسته سهام خریداری شود و یکی دیگر به آن اضافه شود، ممکن است تاثیر انحرافی مثبت داشته باشد اگر بسته های سهام تفاوت های قابل توجه داشته باشند. اما اگر بسته های سهام به هم مرتبط باشند، این امر تاثیر منفی خواهد داشت چرا که ممکن است هردو خود را به دلیل حرکت غیر دلخواه در وضعیت زیان ببیند. معمولا، باید از اضافه کردن بسته های سهام هم بسته اجتناب کنید. در اولین نگاه، پراکندگی معامله بین دو بسته سهام هم بسته ممکن است خیلی امیدبخش به نظر برسند اما آزمون دقیق تر نشان می دهد که چنین پراکندگی هایی تفاوتی با پراکندگی های معمول ندارد چراکه پایدار نیستند.

استراتژی های خروج گوناگون می توانند در معاملات چند بسته سهامی اعمال شوند که عبارتند از:

• بستن کل نتایج تمام بسته های سهام
• بستن گروهی از بسته های سهام توسط نتیجه کلی گروه
• بستن بعضی از بسته های سهام هدف ها و حدود

برای بعضی از استراتژی ها، نقطه ورود خیلی اهمیت دارد. به عنوان مثال، اگر یک استراتژی معامله قیمت های بالا را قبل از یک تمایل بازگشت یا اصلاح اعمال کند، دوره مناسب برای ورودی خیل کوتاه است. استراتژی های دیگر نسبت به محاسبه بهینه موقعیت اضافه نمودن سیستم و اصول انتخاب بسته سهام قابل اعتمادتر است. در این مورد، بسته های سهام مجزا، شاید وارد یک زیان شود اما دیگر بسته های سهام (موثرتر) در سری های تقویت یافته نتیجه کلی را تنظیم می کند.

نتیجه گیری

مزایای معامله بسته سهام: بهینه سازی این امکان را به شما می دهد تا یک منحنی بسته سهام مطابق با سلایق خود، علاوه بر شکل دهی تنظیمات معامله دلخواه،  بسازید و آن را مشابه نمادهای معاملاتی بر روی نمودار قیمت معامله نمایید. با این وجود، برخلاف بسته های سهامی معامله، خرید و فروش دارایی های سنتی معامله گران را در موقعیت انفعالی می گذارد (چراکه آنها فقط می توانند قیمت کنونی را قبول یا از استفاده آن اجتناب کنند). به علاوه، هنگامی که وضعیت رشد می کند، معامله گران می توانند بسته های سهام خود را نسبت به شرایط جدید بازار تنظیم کنند.

معایب معامله بسته سهام: سفارشات مورد انتظار استاندارد عملی نیستند، برای ملزمات حجمی حداقلی در مضیقه می باشند، پراکندگی های شدیدتری در M30 دارند و نمودارهای پایین تری دارند، خرید و فروش سریع روزانه به تاخیر می افتد، هیچ داده OHLC ندارد و تمامی شاخص ها         نمی توانند روی بسته های سهام اعمال شود.

عموما، این امر یک رویکرد مشخص تقریبی در معامله می باشد. در اینجا فقط یک بررسی اجمالی بر روی خصوصیات بسته سهام و روش های فعال داشته ایم. اگر بخواهید مطالعات عمیق تری روی سیستم های معاملاتی بسته سهام انجام دهید، پیشنهاد می کنم که از پلاتفرم MetaTrader 5 برای آن استفاده کنید در حالی که خصوصیات توزیع بازار باید در پکیج های آماری مخصوص مطالعه شوند.

 

این مقاله ترجمه شده توسط تیم آکادمی ایران ام کیو ال می باشد. 

صفحه اصلی مقاله